Merhaba
Kasım ayında sizlerle bir yazı paylaşmıştım işte burada. Yazımda Halluks Valgus ameliyatı olacağımdan bahsetmiştim, 25 Aralık 2014 tarihinde ameliyatımı oldum. Bu yazımda Halluks Valgus nedir? Nasıl oluşur ve ben ameliyatı nasıl geçirdim paylaşmak istiyorum. Çünkü ameliyat olmaya karar verdikten sonra çok araştırma yaptım, özellikle ameliyat sonrası gelişmeleri yaşayacaklarımı merak ettim ancak çok kopuk yazılar buldum. İstiyorum ki bu sorunun araştırmasını yapanlar bu yazıda aradığı her sorunun cevabını bulsun, bulamadıklarını sorsun ben cevap vereyim. Benim sorduğum çok soru cevapsız kaldı:) Geçelim konuya, en anlaşılır ve olduğu şekilde yazmaya gayret edeceğim.
Halluks Valgus nedir?
Ayak baş parmağındaki şekil bozukluğu olarak anlatabilirim bunu. Yukarıdaki fotoğrafta görüldüğü gibi. Bu fotoğraf bana ait değil ama benim sol ayağımda da neredeyse bu kadar bozukluk oluşmuştu. Latince Halluks ayak başparmağı anlamına geliyormuş Valgus ise deforme anlamı taşıyormuş anatomik bir terimmiş. Ayak başparmağının yanında bir şişlik, bir kemik oluşuyor buna bunyon adı veriliyor. Bu daha çok rahatsız edici ayakkabı kullanmaktan oluşan bir rahatsızlıkmış ayırca genetik unsur da ciddi boyutta etkili. Ben iş hayatına başladığımdan beri topuklu sivri burun pabuç kullandım, düz pabuçla yürüyemiyordum bile. Hatta 8.5 aylık hamileyken topuklu çizmelerimle kontrole gittiğimde hemşire şaşırmıştı hala mı diye:)
Halluks Valgus Ameliyatına Karar Vermek
Ayağımdaki bu çıkıntı birkaç yıldır var ancak ağrı veya rahatsızlık vermiyordu. Son 1.5 yıldır ağrılar başladı son 6 ay ise şiddetine zor dayandığım ağrılarla mücadele ettim. Bu ağrıların bu kadar şiddetlenmesinin sebebi ise 2011 yılında doğan oğlumu ameliyat olduğum güne kadar ayağımda sallayıp, ayak kenarındaki deformasyona baskı uygulamam oldu.
En sonunda bir devlet hastanesinden randevu aldım filmim çekildi. İki ayağımdan birden acil ameliyat olmam gerektiğini söyledi doktor. Ama süreci öyle bir anlattı ki, kabus gibi. 2 ay yatacaksın hiç kalkmadan 6 ay sonra ancak topuğuna basarak yürüyeceksin dedi. Bu mümkün değildi çıktım ordan bu acılarla yaşamam gerektiğine karar verdim. Akşam eşime anlattım. O da bir arkadaş ortamında Prof. Dr. Hayati Durmaz ile tanıştığını, dalının en iyilerinden olduğunu aynı ortamda duyduğunu anlattı. Randevu aldık ve Bakırköy'de bulunan muayenehanesine gittik. Ameliyat dedi tabi. Biraz konuştuk kaygılarımı anlattım, diğer doktorun anlattıklarından bahsettim gülümsedi iki ay sonra yürürsün dedi. Aralık ayında bir etkinlik düzenleyecektim onu atlatıp ameliyatımı olayım dedim ve çıktık.
Halluk Valgus Ameliyatım
Etkinlik sonrası doktoru aradık ameliyatı yapacağı Surp Pirgiç Ermeni Hastanesi'nde buluştuk. Ameliyat tekniğine karar verdi doktorum Turan Tekniği denilen bir teknikle olacaktı ameliyatım. 24 Aralık 2014 te tahlillerim yapıldı anestezi uzmanı ile görüştürüldüm.
25 aralıkta ameliyat için hastanedeydim tekrar. Yatışım yapıldı 1130 numaralı odaya. Hastane kıyafetim giydirildi ojelerim çıkartıldı serum takıldı ve beklemeye başladım. Kız kardeşim ve büyük oğlum hep yanımdaydı.
Bu fotoğrafı ameliyatı beklerken kardeşim çekti. Bana o arada sakinleştirici bir iğne yapıldı uyumuşum:) Saat 17.30 gibi görevliler geldi sedye ile ameliyat kostümü giydim bu defa ve doğru ameliyathaneye. Çok sevimli bir anestezi doktoru vardı karşımda gülümseyerek ilacı enjekte etti ve uyutuldum. Saat 19.15 civarı uyandırıldım sesleniyorlardı uyanın ameliyat bitti geçmiş olsun diye. Odama çıkarıldım o anlar hep kopuk kopuk hafızamda. Yatağıma yatırıldım tekrar mavi desenli hastane kostümümü giydim ayağımın altına yastıklar ve buz torbası konuldu. Telefonumu açtım açar açmaz mesaj mail ve arayan bilgileri geldi. Arayanlar başladı herkesle konuştum, tüm telefonlara baktım ama kimlerle konuştuğumu daha sonra arama kaydından gördüm. Anestezinin etkisi fazlaca sürdü anlayacağınız.
Kuzenim Fulya'yı gördüm başucumda mutlu oldum. Canımın içi babam geldi. Sonra bir baktım gece yanımda kalmak için Gülümse Yüzüme blog yazarı Yasemin geldi.
Odama canlı çiçek almadılar. Gelen canlı çiçekler güvenlikte kaldı biz çıkışta aldık. bu yapma orkideyi kız kardeşim almış. Çikolataları çekemedik çünkü bitirdim:)) Bilirsiniz yıllardır hastaya süt ve bisküvi ile gitme geleneği var kardeşim bunu da bozmamış üstelik tülle paket yapmış. Beni gülümsetmek için her şeyi yaptı zaten:))
Ve artık ağrılar başladı. Hemşire ağrı kesici yapıyor ama sonuçta kemik kesilmiş kolay bişey değil. Sonra doktorum Hayati Durmaz geldi nasıl olduğumu sordu. Ağrımı tarif ettim, hemşireye bir ilaç ismi söyledi bunu yapın dedi. Dediğini yaptılar ve ağrılar hafifledi. Saat 23.00'e kadar hiç kalkmadım. O saatten sonra ayağımın üzerinde basmadan walker yardımı ile tuvalete gidebileceğimi söylediler. Gece boyu Yasemin'le bol bol sohbet ettik. Bana çikolata yetiştirmekten dinlenemedi bile:) Aynı şiddette ağrı bir daha olmadı. Ertesi gün Yasemin hastaneden çok az bir uyku ile işine gitti. Erkek kardeşim Ayaz geldi. Artık yavaş yavaş çıkış işlemlerim yapılacaktı. O arada sigara içmek istedim. Hemşireye söyledik kardeşimin ve bir hasta bakıcının eşliğinde bahçeye çıktım, tekerlekli sandalye ile. Sigaramı içtim, sonra ikinci yakınca fenalaştım tabi. Uzun süre içmediğimden ve ilaçlar hala vücudumda olduğundan kötü yaptı beni. Hızla odama götürdüler hemşireler müdahale etti ve kısa sürede normale döndüm.
Öğleden sonra taburcu oldum, ağrılar gelip gidiyordu. Yolda reçeteye yazılan ilaçları aldık. Eve geldiğimde annem yerimi hazırlamıştı ayağımın altına yastıklar buz torbam hepsi tamam. İyi de ben tuvalete nasıl gidecektim? Evde yüksek bir tabure vardı onu walker olarak kullandım tek bacağımın üzerinde sekerek gittim geldim kimseye yük olamazdım.
İlk pansuman 4 gün sonra Ermeni Hastanesi'nde yapıldı. Bu arada Ermeni Hastanesi nasıl bir hastane derseniz çok memnun kaldım diyemem ancak doktoruma çok güvendiğim için, o hangi hastanede yapıyorsa ameliyatlarını ben de orada olurum. Sağ ayağımdan da olacağım çünkü kısmetse.
Pansuman randevum 13.30 idi ama saat 16.00 oldu biz hala bekliyoruz. Sekreter Ceylan Hanım beşhekim edasında bekleyin diyor. Doktorun telefonu çekmiyor ulaşamıyoruz. En sonunda ulaştık acile gittik pansuman için. Ayağım açıldığında çok ürktüm çünkü bende fazla dikiş vardı, böyle olmaması gerekiyordu. Doktoruma sordum ne gördünüz de bu kadar açtınız diye. Tendonlarımda gerilme görmüş ameliyat esnasında, onları da düzeltmiş bu sebeple dikişlerim normalden fazlaymış. Pansuman da canım yanar zannediyordum, hayır yanmadı. Bir de dikişlerimin kendiliğinden atacağını öğrendiğimde daha bir mutlu oldum. Doktorum Hayati Durmaz koltuk değneği ve Halluks Valgus terliği almamı istedi artık yavaş yavaş o terlik ve değneklerle yürüyebilirsin dedi oysa daha 4-5 gün olmuştu ameliyat olalı.
Bu fotoğraf yılbaşı gecesi çekildi. Koltuk değneklerini kullanmaya başladım. Ameliyatlı ayağımı kaldırıp sağlam ayağım üzerinde sekerek gidip geldim acil durumlarda. Onlarla yürümek çok zor, alışmak zaman alıyor. Halluks Valgus terliğini denedim ancak çok canım yandı giyince ve hemen bıraktım. Meğer ben basmayı becerememişim.
İkinci pansumanıma 5 aralıkta gittim. Bu defa hastaneye değil muayenehanesine çağırdı doktor. Giderken terliğimi de götürdüm nerede yanlış yaptığımı doktoruma sormak için. Pansumanım yapıldı, doktorum iyi gördü durumu. Ayağa kalkıp terliği giymemi söyledi. Kalktım ama yine aynı acı olacak diye tansiyonum düştü rengim bembeyaz oldu tekrar yatırdılar beni. Biraz toparlandıktan sonra kalktım yine denedim. Ben ilk denememde ayağım ameliyatlı diye sadece topuğa güç vererek bastığımdan, o baskı parmaklara gitmiş ve o yüzden canım yanmış. Terliğin özelliğinde zaten o durum düşünüldüğünden benim normal basmam gerekiyormuş. Paylaşacağım fotoğrafta da göreceğiniz gibi terliğin ön kısmı havada, yani yerle temas etmeyip ameliyatlı bölgeyi koruyor. Ve doktorun yanından o terlikle ayağımın üzerine basarak koltuk değneklerimle yürür şekilde çıktım.
Şimdi ayağımdaki kocaman kalın bandaj alındı, sargı bezi ile sarıldı. Gördüğünüz şekilde evin içinde zaruri hallerde gidip gelebiliyorum. Bugün 13.gün. Dikişlerim söylediğim gibi kendi kendine atacak. Normal ayakkabı giymem bir kaç ay sürecek ama 14 Şubat tarininde yapacağım blogger etkinliği için birkaç saatliğine ayakkabı giyebileceğimi söyledi doktorum. Yazımın başında söylediğim devlet hastanesinin çok bilmiş doktoru ne demişti? İki ay hiç kalkmadan yatacaktım:)
Yaşadığım Zorluklar Nelerdi?
Yazı içinde ara ara belirttiğim gibi gidip gelen ağrılar oldu ilk bir hafta beni rahatsız eden. Korkunç ağrı dedikleri ağrıyı ise hastanede ilk gece yaşadım onu da iyi bir ağrı kesici ile kısa sürede çözdüler. Ben uyurken sırt üstü yatamam. Bu ameliyat sonrası ayak yastıklar üzerinde sırt üstü uyumam gerekiyordu bu bana çok zor geldi ama birkaç gündür hafif sağa sola dönüyorum. İlk günler acil ihtiyaçlarda kalkmam gerektiğinde hoplaya zıplaya giderken de çok eziyet çektim. Oysa o terliği kullanmayı bilseydim bunu yaşamayacaktım. Buz torbasını hala günde birkaç kez 20şer dakika ayağımın üzerinde tutuyorum şişmesin diye. Bir de benim 4 yaşında bir oğlum var bu yaşadıklarım esnasında benden kopuk oldu ister istemez beraber yatamadık oyunlar oynayamadık onu çok etkiledi bu durum. Dolayısı ile ben de çok üzüldüm onu da düzeltiriz inşallah. Büyük oğlum kendi evimizde babası ile ben annemin evinde böyle bir ayrılık yaşandı mecburen. Çünkü bu durumda kendi işinizi göremezken bir evin yükünü taşımak mümkün değil. Canım annem burada bana bebek gibi bakıyor. Allah ondan bin defa razı olsun.
Birkaç gün sonra kontrol var yine ve sanıyorum o kontrol sonrası evime geçerim (Allah'ın izni ile)
Benim ameliyat hikayem böyle. Sırada sağ ayak var. Onun durumu sol kadar kötü olmasa da ameliyat gerekiyor.
Unutmadan tekrarlamak isterim. Benim en büyük şansım işini iyi bilen bir doktora güvenmek oldu. Prof. Dr. Hayati Durmaz hem işinin en iyisini yapıyor hem takibini yapıyor hem sorularıma bıkmadan usanmadan cevap veriyor bütün samimiyetiyle. İstanbul'da bu ameliyatı olmak isteyen kim varsa tereddütsüz öneriyorum. Kaldı ki benim ameliyatım zorr bir ameliyattı. Hem kireçlenme vardı hem tendon gerilmesi. Bu arada tendon nedir derseniz kasları kemiklere bağlayan bağ.
Konu hakkında sormak istediğiniz ne varsa sorun lütfen bildiğim kadarıyla tecrübem yettiğince yanıtlarım. Çünkü ben araştırmalarım sırasında çok yanıtsız kaldım.
Mail adresim huzun.sarisi@gmail.com
Sağlıklı günler diliyorum herkese.
Sevgiler
Not: Blogumu 'izleyiciler' kısmındaki 'İZLE' yazan yeri tıklayarak takibe alırsanız sevinirim.
