1 Yardım 1 Hayat Projesi

Merhaba

Bundan bir süre önce Şirin Kanatlar Blog ve Gülümse Yüzüme Blog bir proje hazırladı, duyurdu! Ben de sizlerle bu projeyi paylaşmak istedim.

Avşa'da yaşayan sokak hayvanları için bu proje. Kış aylarında o tarafta yaşayan insan çok az dolayısı ile  sokak hayvanları sahipsiz aç susuz olarak yaşamlarını sürdürmeye çalışıyor. Bu anlamda sadece Veterine hekim Seher Hanım'dan başka ilgilenen yok onlarla.Bir çok web sitesi var kedi köpek maması satan, herkes bütçesine uygun alışveriş yapıp ücretsiz kargo imkanı ile bu dostlarımıza gönderebilir. 2.5 liraya bile kutu mamalar var. 

Hatta Özhaber Gazetesi bu projeye yer verdi.

Size iletişim bilgilerini de yazıyorum. Duyarlı dostlara şimdiden teşekkür ediyorum. 

İletişim: onundagozyasivar@gmail.com

Kargo Adresi: Seher Tebai 0533 761 27 47
                        Avşa Adası Belediye Başkanlığı
                         Marmara/Balıkesir

Yurtiçi kargo ile gidecek kargolarınızı ERDEK şubesine
yönlendirirseniz ,Seher hanım'a ulaşmasını sağlayacaklar.

Sevgiler

Devamını Oku »

Onun da Gözyaşı Var!

Merhaba

Son bir kaç gündür kafamızı karıştırdı bu olay? Gerçek mi değil mi? Veya ne kadar gerçeklik payı var bilmiyoruz ama hep söylediğim gibi, ateş olmayan yerden duman çıkmaz.

Hangi olaydan mı bahsediyorum. Tunceli'de çöp arabasına preslenen 36 sokak köpeğinden bahsediyorum. Sosyal medya ayağa kalktı Tunceli Pülümür Belediyesi inkar etti ama sonra şöyle bir açıklamada bulunuldu: Belediyenin hayvan nakil aracı yokmuş o sebeple bu hayvanlar çöp arabasına konulup Erzincan Belediyesi Hayvan Barınağı'na sevk edilmiş, kısırlaştırmak için. 

Olayın sonrasında hayvan barınağından bir yetkili 36 hayvanın sağlıklı bir şekilde barınağa teslim edildiğini açıkladı. Bu tamamen doğru olsa bile hayvanların çektiği eziyet ne oldu? Can değil mi onlar? Belediyenin imkanlarının kısıtlı olmasını anlarım, en iyi çözümün çöp arabasına 36 köpeğin sıkışıtırılması olmasını anlamam. Belediye, halkından yardım istese muhakkak birileri uygun araç verir. Belki hayvan nakil aracı değil ama çöp kamyonundan hallice bir araçla eziyet çekmeden giderler 125 km yolu!

Bu haber vesilesi ile söylemek istediklerim de var. Hayvana eziyet edilme hikayesi olarak ilk değil bu hepimiz biliyoruz. Son da olmayacak. Merhamet aşılanmamış, olması gerektiği gibi eğitilmemiş insanların hikayelerine rastlıyoruz sürekli. 8 yaşında bir çocuk gözümün önünde bir kediyi almış arka iki ayağını tutmuş sağa sola sallıyor, hayvan acı çekiyor çocuk gülüyor. Bu bana göre vahşet. Aklı başında olan her insan için vahşet tabi. Yetişkin nice insan benzer şeyler yapmıyor mu? Bir barınak çalışanın morali bozuldukça hayvanları dövdüğünü, onlara "stres topumsunuz benim" diye eziyetler ettiğini okumuştum mesela. Sirklerde bizi hayrete düşüren hareketleri yapan hayvanların hangi şartlarda nasıl eğitildiğinin videolarınız izlediniz mi? Hayvanlara tecavüz olayına hiç girmiyorum zaten. Peki bu hasta ruhlu insanlar yaptıklarından dolayı adaletin karşısına çıkarılıyor mu? Çıkarılırsa ne ile karşılaşıyor. Hemen söyleyeyim. Eş dost akraba şahit olduysa kendi aralarında çözüyorlar değil adalet, kimsenin haberi olmuyor. Eziyet, tecavüz bir kamereya yakalanırsa veya duyarlı biri görüp haber verirse o zaman hesap verme zamanı. Hayvanlara eziyet eskiden Kabahatler Kanunu kapsamındaydı şimdi ceza kapsamında. İşkencenin türüne olayın gelişimine göre 6 ay ile 4 yıl arası hapisle cezalandırılıyor muhatap ama bu ceza paraya çevrilebiliyor! 

Duyarlı insanların topladığı imzalar ve yaptıkları protestolar zaman zaman işe yarıyor ama kesin çözüm değil. Bilinçlenip bilinçlendirmek lazım. Evlatlarımızı yetiştirirken onlara merhametin nasıl birşey olduğunu anlatarak, öğreterek başlayalım mesela.

"Önce İnsan" ilkemden vazgeçmesem de, evimizde beslediğimiz sokaktaki gördüğümüz hayvanlar konuşamayan ama hisleri olan canlılar. Acı duyuyorlar, ağlıyorlar, mutlu oluyorlar. Siz hiç bir hayvanın sevildiğinde, mutlu olup şımardığına tanık oldunuz mu? Olmadıysanız çok şey kaybetmişsiniz.

Sevgiler

Devamını Oku »